Afrika

We komen volgende week terug naar België. Dit is veel vroeger dan eerst gepland maar er is een goede reden voor. Ik ben nu 34 weken zwanger en we hebben besloten om te bevalling in een Belgisch ziekenhuis. Ik heb zeer lang getwijfeld, want de ziekenhuizen hier in Ghana zouden in principe ook wel lukken (als je de VIP optie kiest). Het is maar als er complicaties optreden dat de beste opvolging in België kan gegarandeerd worden. Vliegen is toegelaten tot 4 weken voor de uitgerekende datum. Daarom dat we volgende week al moeten vertrekken. Dat wil wel zeggen dat ook mijn zwangerschapsverlof vanaf dan ingaat en ik 2 maand na de geboorte terug moet gaan werken. Maar eerlijk gezegd gaat mijn planning nog niet zover. Nu moeten we ons focussen op onze reis. Omdat we niet meer in België wonen, is het inschrijven van een baby'tje niet zo evident. Het komt er op neer dat we met een voorlopig paspoort moeten terugvliegen en de inschrijving in het Belgisch consulaat in Accra moeten do...

De stand van zaken na 3 maanden in Ghana. Ik doe mijn job nog even graag. Mathias heeft zich aangepast aan het Afrikaanse ritme (beperken tot 1 iets per dag gedaan krijgen) en Melissa is heel wat vrolijker en speelt meer op haar eigen. De voorbije week was niet zo productief. Niet dat alles misliep maar gewoon het feit dat alles zoveel tijd vraagt om iets gedaan te krijgen. Maandag heb ik 'van thuis gewerkt'. Ik was nog moe na onze trip naar Tamale en wou het wat rustig aandoen. Thuisblijven is dus niet het rustiger aandoen. Melissa had me duidelijk gemist dus ging al mijn aandacht naar haar. Na een 'normale' dinsdag, gingen we woensdag op zoek naar een autoverzekering. Toevallig kwamen de mensen van de verzekering dat CIP gebruikt langs op het bureau. Ideaal toch, zij konden direct papieren opmaken voor onze auto. Een hele voormiddag hebben we verdaan aan het wachten op hen, 5 minuten waarbij zij uitleggen welke types verzekering ze kunnen aanbieden en dan terug ...

Dit weekend was ik weg naar Tamale (in het Noorden van Ghana). We hebben over heel Ghana proefvelden en het is mijn job om ook die locaties op te volgen. Tamale is 6 uur rijden van Kumasi. We zijn vrijdagochtend vertrokken en zondagavond om 8u waren we terug. Vandaar dat de blog een dag vertraging heeft, maar het is nog steeds verlengd weekend é. Het bezoek aan onze afdeling in Tamale heb ik gecombineerd met het planten van een nieuwe proef. Dit is mijn eerste grote experiment. We onderzoeken of we in zoete aardappel een heterosis effect kunnen verwachten (zoals in maïs bijvoorbeeld waar het succes van hybriden het resultaat is van heterosis). Voor de standaard proeven kunnen we volledig vertrouwen op onze werkmannen. Maar voor een proef dat wat anders en groter is dan normaal wou ik er toch bij zijn zodat alles verloopt zoals het moet. Het is nog steeds regenseizoen, dus het probleem van droogte in het Noorden was nu niet te zien. Het Noorden is bijna volledig afhankelijk van land...

Ghana is een land met een hoog risico voor malaria. Dat wisten we op voorhand maar zelfs na 3 maanden hier te zijn blijft het moeilijk om de muggen weg te houden. Voor we vertrokken hebben we een hele lading pillen voorzien. De dokters hadden ons aangeraden om 2 maand pillen te pakken en erna jezelf goed beschermen tegen de muggen. Want die pillen hebben zware neveneffecten en je mag ze maar een beperkte periode nemen. Uiteindelijk hebben we hier extra malariapillen gekocht en nemen we ze door. De muggenbestrijding op guesthouse was vooral door de kamer te spuiten. Netten worden er standaard niet gebruikt. De lokale bevolking gebruikt ze ook niet, dus kan je ze heel goedkoop op de markt kopen. Dit zijn waarschijnlijk netten die door één of andere ngo hier uitgedeeld zijn. En de verkopers maken er winst op door ze door te verkopen. We hebben hier 5 euro betaald voor eenzelfde net dat in België minstens 60 euro kost.   In het guesthouse konden we de muggenbeten tot een minimu...