Geen witte Kerst voor ons
We vieren morgen onze eerste Kerst in Ghana. Eigenlijk wel raar. Het voelt helemaal niet als eind december. Kerst wordt hier in Kumasi ook gevierd maar je ziet er niet zo heel veel van. In de shopping mall wordt er kerstmuziek gespeeld en staan er een kerstboom in de winkels. Maar dat is enkel in de winkels, de rest van de shopping mall is bijvoorbeeld niet versierd. Ook op straat zie je er niets van. Geen verlichting (de elektriciteit is zo al een probleem), geen kerstmarkten (nuja markten zijn hier standaard wel altijd). Op het werk was er een kerstfeestje: een etentje met veel te luide muziek waarbij er gedanst werd.
Ondertussen is het droog seizoen gestart. Dat zou moeten betekenen dat het niet meer regent tot maart, maar vorige week hebben we toch nog onweer gehad (zou de klimaatverandering er iets mee te maken hebben?). Het is eigenlijk niet het stoppen van de regen dat karakteristiek is aan het droog seizoen. Het weer is helemaal omgeslagen. Van de ene dag op de andere kwam er een hele laag stof hangen. Het lijkt als mist, maar de lucht is droog. En daardoor is het ook heel warm overdag, maar 's nachts koelt het af. We kunnen nu zelfs slapen onder een deken.
We hebben onze werknemers ook een week verlof gegeven. We gaan nu een week zelf moeten koken, de afwas doen, strijk doen, stof afdoen (met dat weer iedere dag), de poort opendoen. We zijn wel gemakkelijk met Munni en Asari. En ik denk dat zij ook wel tevreden zijn om voor ons te werken. Asari heeft ondertussen geleerd om eletriek te leggen en een keuken te zetten. En Munni mag mee met ons op uitstapjes. We zijn ook samen gaan zwemmen. Voor Munni was het de eerste keer dat ze in een zwembad zat. Ondertussen hebben we ook een nachtwaker. Er was iemand begonnen toen we in België zaten, maar we hebben hem moeten ontslaan. Hij was iedere avond dronken en was zelfs niet in staat om de poort open te krijgen. En de poort open en dicht doen is gelijk zijn enige job. Hij vroeg om een geweer en kogels, wat we hem niet gegeven hebben. Ik voelde mij heel onveilig toen hij hier was, en dat is natuurlijk niet de bedoeling van een nachtwaker.
Onze werknemers zijn ook handig om dingen te weten te komen. De cultuur is hier toch heel verschillend. Zo is er een koning per regio in Ghana. De koning in het noorden staat zelfs boven de wet. Vorig jaar is de moeder van de koning van Kumasi gestorven. Voor ze kon begraven worden moest er een vervanger gevonden worden. En die hebben ze nu gevonden. Voorbije weekend was het dan zover en was het verboden om 's avonds op straat te komen (een soort bijgeloof dat je dan ook zou sterven). De koning is ook eigenaar van de hele stad en ieder jaar moet je als eigenaar van een stuk grond een som geld betalen aan die koning. Natuurlijk gaan de disussies ook geregeld over geloof. Je hebt geloof en je hebt geloof in Ghana. En mirakels zijn een deel van het geloof in Ghana. Elke priester heeft al iemand genezen of terug doen lopen. De foto hieronder is genomen tijdens een verhitte discussie tussen Mathias en Tommy (de collega die hier een tijdje logeerde). Tommy is ervan overtuigd dat hij Mathias kan doen geloven in mirakels. En Mathias zijn antwoord daarop is: "Even I see someone turn into a dog in front of me, I still will not believe it".
De laatste dagen zijn we bezig geweest om een grote constructie te maken om het muskietennet te kunnen ophangen boven ons bed. De netten die we hebben zijn juist gepast voor boven een bed te hangen maar dat komt altijd los en dan hangt dat tegen je hoofd en dat stoort verschrikkelijk. Met 3 netten open te knippen en aaneen te naaien kunnen we gemakkelijker in en uit ons bed. Iemand vinden om te helpen naaien was geen probleem. Als je door de straten rijdt kom je minstens één iemand tegen dat een naaimachine op haar hoofd draagt. De buurvrouw wou helpen, maar haar nieuwe naaimachine was kapot. Voor Mathias een kleine moeite om het te herstellen. Omdat de buurvrouw slecht Engels spreekt, hebben we wel wat moeite gehad om de stukken juist aan elkaar te krijgen. Verschillende keren hebben we het weer uit elkaar moeten halen en opnieuw beginnen.
Ondertussen is het droog seizoen gestart. Dat zou moeten betekenen dat het niet meer regent tot maart, maar vorige week hebben we toch nog onweer gehad (zou de klimaatverandering er iets mee te maken hebben?). Het is eigenlijk niet het stoppen van de regen dat karakteristiek is aan het droog seizoen. Het weer is helemaal omgeslagen. Van de ene dag op de andere kwam er een hele laag stof hangen. Het lijkt als mist, maar de lucht is droog. En daardoor is het ook heel warm overdag, maar 's nachts koelt het af. We kunnen nu zelfs slapen onder een deken.
We hebben onze werknemers ook een week verlof gegeven. We gaan nu een week zelf moeten koken, de afwas doen, strijk doen, stof afdoen (met dat weer iedere dag), de poort opendoen. We zijn wel gemakkelijk met Munni en Asari. En ik denk dat zij ook wel tevreden zijn om voor ons te werken. Asari heeft ondertussen geleerd om eletriek te leggen en een keuken te zetten. En Munni mag mee met ons op uitstapjes. We zijn ook samen gaan zwemmen. Voor Munni was het de eerste keer dat ze in een zwembad zat. Ondertussen hebben we ook een nachtwaker. Er was iemand begonnen toen we in België zaten, maar we hebben hem moeten ontslaan. Hij was iedere avond dronken en was zelfs niet in staat om de poort open te krijgen. En de poort open en dicht doen is gelijk zijn enige job. Hij vroeg om een geweer en kogels, wat we hem niet gegeven hebben. Ik voelde mij heel onveilig toen hij hier was, en dat is natuurlijk niet de bedoeling van een nachtwaker.
Onze werknemers zijn ook handig om dingen te weten te komen. De cultuur is hier toch heel verschillend. Zo is er een koning per regio in Ghana. De koning in het noorden staat zelfs boven de wet. Vorig jaar is de moeder van de koning van Kumasi gestorven. Voor ze kon begraven worden moest er een vervanger gevonden worden. En die hebben ze nu gevonden. Voorbije weekend was het dan zover en was het verboden om 's avonds op straat te komen (een soort bijgeloof dat je dan ook zou sterven). De koning is ook eigenaar van de hele stad en ieder jaar moet je als eigenaar van een stuk grond een som geld betalen aan die koning. Natuurlijk gaan de disussies ook geregeld over geloof. Je hebt geloof en je hebt geloof in Ghana. En mirakels zijn een deel van het geloof in Ghana. Elke priester heeft al iemand genezen of terug doen lopen. De foto hieronder is genomen tijdens een verhitte discussie tussen Mathias en Tommy (de collega die hier een tijdje logeerde). Tommy is ervan overtuigd dat hij Mathias kan doen geloven in mirakels. En Mathias zijn antwoord daarop is: "Even I see someone turn into a dog in front of me, I still will not believe it".
De laatste dagen zijn we bezig geweest om een grote constructie te maken om het muskietennet te kunnen ophangen boven ons bed. De netten die we hebben zijn juist gepast voor boven een bed te hangen maar dat komt altijd los en dan hangt dat tegen je hoofd en dat stoort verschrikkelijk. Met 3 netten open te knippen en aaneen te naaien kunnen we gemakkelijker in en uit ons bed. Iemand vinden om te helpen naaien was geen probleem. Als je door de straten rijdt kom je minstens één iemand tegen dat een naaimachine op haar hoofd draagt. De buurvrouw wou helpen, maar haar nieuwe naaimachine was kapot. Voor Mathias een kleine moeite om het te herstellen. Omdat de buurvrouw slecht Engels spreekt, hebben we wel wat moeite gehad om de stukken juist aan elkaar te krijgen. Verschillende keren hebben we het weer uit elkaar moeten halen en opnieuw beginnen.
Amai handig zo een klusser als Mathias in huis te hebben. IK kan me de discussie al inbeelden. Michael zou er tevens goed in op gaan! Dus nog geen persoon in een hond zien veranderen plots ;)
ReplyDelete