Roadtrip naar Kigali
De African Potato Association (APA) meeting in Kigali (Rwanda) stond op de agenda deze week. Zo een evenementen worden dikwijls gecombineerd met andere meetings, en die gaan gewoon door op zaterdag en zondag. Dat is vermoeiend maar misschien toch beter dan verschillende keren voor korte periodes weg te zijn. Nu ben ik in totaal 10 dagen van huis geweest. En het was een interessante trip, zo interessant dat ik hier vanuit mijn hotelkamer op de laatste avond er over wil schrijven.
Ik ben vorige week woensdag vertrokken vanuit Kampala (dat we nu onze thuis mogen noemen), met de auto. Een roadtrip verspreid over enkele dagen met een paar tussenstops.
Om je een idee te geven over de afstanden:
Dag 1: Kampala - Kabale In Kabale (nog in Oeganda) hebben we proeven liggen met zoete aardappel. Het was de eerste keer dat ik die velden ging bezoeken. Soms is het goed om met je eigen ogen te zien dan de techniekers zomaar te geloven. De rit van 7 uur was een goede gelegenheid om een stukje van Oeganda te zien. Ik heb nog nooit in mijn leven zoveel bananenplantages gezien.
Dag 2: zoete aardappel proeven bezoeken in Kabale. Kabale is hooggelegen. Proeven aanleggen is daar niet zo gemakkelijk. Je kan het vergelijken met de terassen met rijst in China ofzo. Ter informatie: het duurt ook bijna dubbel zo lang voordat we kunnen oogsten daar (7 maand in plaats van 4 maand)
In de namiddag hadden we nog wat tijd over om de toerist uit te hangen. In Kabale is er een meer met kleine eilandjes. Een mooie tocht op het meer, maar ook een raar beeld van lokale mensen die per boot zich verplaatsen om naar de stad te kunnen. En dat deed me toch beetje denken aan bootje met vluchtelingen.
Tegen de avond ging mijn tocht verder richting Kigali. Dat is de hoofdstad van Rwanda. De grens oversteken van Oeganda naar Rwanda ging zonder problemen.
Een foto van onderweg in Rwanda waar veel aan landbouw wordt gedaan:
Dag 3: meeting in het hotel. Het project waar ik nu op werk loopt op zijn einde en begin oktober start iets nieuws. Eigenlijk verandert er niet veel. Het komt er gewoon op neer dat we meer moeten doen met minder budget.
Nu ga ik wat dagen overslaan, want de meetings gaan voort en het congres begint.
Dag 9: veldbezoek Kigali - Rubona. Veredeling van zoete aardappel in Rwanda gebeurt in het Zuiden van het land, tegen de grens met Burundi, 3 uur rijden van Kigali. We worden met een klein busje gebracht, met politie escorte. Mij lijkt het helemaal niet nodig om politie begeleiding te hebben om te veiligheid te garanderen. Het zorgt er wel voor dat we kunnen voorbijsteken bij file en dat we niet tegengehouden worden door andere politie die je dan wel eens zou moeten omkopen.
De agent bleek ook geinteresseerd in zoete aardappel dat hij zelfs notities nam:
Bij de terugrit, bijna aangekomen bij het hotel, was de bus chauffeur iets te enthousiast onze politie escorte aan het volgen dat hij niet op tijd kon stoppen en ertegen zat. Een accident met een politiewagen die we al 3 uur aan het volgen waren. Dan lijkt het me veiliger om geen politie in de buurt te hebben!
Het was een lange 10 dagen weg van thuis. Maar ook weer veel meegemaakt.
Ik ben vorige week woensdag vertrokken vanuit Kampala (dat we nu onze thuis mogen noemen), met de auto. Een roadtrip verspreid over enkele dagen met een paar tussenstops.
Om je een idee te geven over de afstanden:
Dag 1: Kampala - Kabale In Kabale (nog in Oeganda) hebben we proeven liggen met zoete aardappel. Het was de eerste keer dat ik die velden ging bezoeken. Soms is het goed om met je eigen ogen te zien dan de techniekers zomaar te geloven. De rit van 7 uur was een goede gelegenheid om een stukje van Oeganda te zien. Ik heb nog nooit in mijn leven zoveel bananenplantages gezien.
Dag 2: zoete aardappel proeven bezoeken in Kabale. Kabale is hooggelegen. Proeven aanleggen is daar niet zo gemakkelijk. Je kan het vergelijken met de terassen met rijst in China ofzo. Ter informatie: het duurt ook bijna dubbel zo lang voordat we kunnen oogsten daar (7 maand in plaats van 4 maand)
In de namiddag hadden we nog wat tijd over om de toerist uit te hangen. In Kabale is er een meer met kleine eilandjes. Een mooie tocht op het meer, maar ook een raar beeld van lokale mensen die per boot zich verplaatsen om naar de stad te kunnen. En dat deed me toch beetje denken aan bootje met vluchtelingen.
Tegen de avond ging mijn tocht verder richting Kigali. Dat is de hoofdstad van Rwanda. De grens oversteken van Oeganda naar Rwanda ging zonder problemen.
Een foto van onderweg in Rwanda waar veel aan landbouw wordt gedaan:
Dag 3: meeting in het hotel. Het project waar ik nu op werk loopt op zijn einde en begin oktober start iets nieuws. Eigenlijk verandert er niet veel. Het komt er gewoon op neer dat we meer moeten doen met minder budget.
Nu ga ik wat dagen overslaan, want de meetings gaan voort en het congres begint.
Dag 9: veldbezoek Kigali - Rubona. Veredeling van zoete aardappel in Rwanda gebeurt in het Zuiden van het land, tegen de grens met Burundi, 3 uur rijden van Kigali. We worden met een klein busje gebracht, met politie escorte. Mij lijkt het helemaal niet nodig om politie begeleiding te hebben om te veiligheid te garanderen. Het zorgt er wel voor dat we kunnen voorbijsteken bij file en dat we niet tegengehouden worden door andere politie die je dan wel eens zou moeten omkopen.
De agent bleek ook geinteresseerd in zoete aardappel dat hij zelfs notities nam:
Bij de terugrit, bijna aangekomen bij het hotel, was de bus chauffeur iets te enthousiast onze politie escorte aan het volgen dat hij niet op tijd kon stoppen en ertegen zat. Een accident met een politiewagen die we al 3 uur aan het volgen waren. Dan lijkt het me veiliger om geen politie in de buurt te hebben!
Het was een lange 10 dagen weg van thuis. Maar ook weer veel meegemaakt.
Interessant om te lezen! bedankt om te delen :-)
ReplyDelete