Op hotel in Kumasi

Momenteel verblijven we op hotel dichtbij CIP. CIP is het internationaal onderzoekscentrum voor aardappel waar ik zal werken. Mijn baas heeft ons al goed geholpen. Hij is hier 7 jaar geleden komen wonen en heeft nu zijn eigen huis gebouwd. Voor hem duurde het 4 maand voor hij een huis vond om te huren. Hopelijk gaat het bij ons wat vlugger. Een huis zoeken is Mathias zijn taak terwijl ik ga werken.

Op hotel zitten heeft zijn voor- en nadelen. Qua eten is alles eenvoudiger, maar je moet er wel geduld voor hebben. En zowel Mathias als Melissa hebben geen geduld...

En voor alles moet je lang wachten. De melk opwarmen voor Melissa duurt een eeuwigheid. Zo zijn we al geleerd om zelf melk te kopen (en we hebben er gekocht met een label 'Belgische kwaliteit') en op te warmen in een warmwaterbad.

Iedere dag nemen we een malariapil. Melissa heeft er wel moeite mee. In haar melk lukt niet. Het is 1 keer gelukt met een beetje water. Maar het gemakkelijkst is om de pil te pletten en in de yoghurt te mengen.

Je kan hier (op het hotel) veel Europees eten, maar alles is wel heel straf. Eigenlijk hebben we niet te klagen over eten. Het brood is lekker, er is choco te vinden. Fruit heb je hier ook in overvloed. Ieder ontbijt aangevuld met verse ananas, mmm.